Historia Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Historia Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu sięga roku 1919, kiedy to pierwszy rektor Uniwersytetu Poznańskiego, prof. Heliodor Święcicki, zaczął starania o powołanie do życia wydziału medycznego. Sam będąc lekarzem położnikiem i ginekologiem, doskonale rozumiał potrzebę i wagę kształcenia kolejnych pokoleń lekarzy. W październiku 1919 roku w ramach pierwszego Wydziału Filozoficznego, utworzono Studium Farmaceutyczne, które stało się kolebką studentów farmakologii. Wielkie zasługi na tym polu należą się profesorowi Konstantynowi Hrynakowskiemu, który był twórcą i kierownikiem Katedry Chemii Farmaceutycznej.
Pierwszym dziekanem i organizatorem Wydziału Lekarskiego był profesor Adam Wrzosek, którego sprowadzono z Warszawy. Na drodze do powołania Wydziału stały trudności natury materialnej oraz kadrowej, jednak mimo wszystko Senat UP w 1920 roku zaakceptował koncepcję rozwoju wydziału. Tak powstał czołowy ośrodek naukowo-dydaktyczny poświęcony medycynie i farmaceutyce. Okres II wojny światowej był bardzo trudnym i tragicznym czasem dla polskiej nauki. Wielu wspaniałych wykładowców, naukowców straciło życie, podobnie jak studenci w całym kraju. Uniwersytet Poznański zszedł jednak do podziemia i w ramach tajnych kompletów nadal kształcono studentów. Po zakończeniu wojny kadry były gotowe do odbudowy studiów lekarskich, stomatologicznych i farmaceutycznych. Tak też się stało i w 1947 roku powołano do życia Wydział Lekarski oraz Wydział Farmaceutyczny.
Powojenna historia nauk medycznych i farmaceutycznych w Poznaniu weszła w kolejny etap. Kiedy w kraju władzę przejęli komuniści, odbiło się to na szkolnictwie, w tym także wyższym. OD 1 stycznia 1950 roku w Poznaniu zaczęła funkcjonować Akademia Lekarska, którą w marcu przemianowano na Akademię Medyczną w Poznaiu. Bazą kadrową Akademii byli profesorowie z Uniwersytetu Poznańskiego. Pierwszym rektorem Akademii został profesor Tadeusz Kurkiewicz, kierownik Katedry i Zakładu Histologii i Embriologii. Powodem, dla którego powołano odrębną Akademię Medyczną, była ideologia mająca na celu podporządkowanie władzom całego obszaru ochrony zdrowia oraz jego akademickiej nadbudowy. Oficjalnie jednak wskazywano na chęć odbudowy kadr i potencjału techniczno-lokalowego dla kształcenia przyszłych medyków i farmaceutów.
Lata 1950 – 2018 to czas intensywnego rozwoju uczelni. Pomimo politycznych i gospodarczych zawirować, Akademia Medyczna w Poznaniu niezmiennie cieszy się wielką popularnością wśród potencjalnych studentów i abiturientów marzących o zawodzie lekarskim czy farmaceutycznym. Co roku na studia w Akademii aplikuje kilkaset osób. Szkoła wciąż zajmuje wysokie miejsce w rankingu najlepszych uczelni medycznych w kraju. Po przejęciu kontroli nad państwowymi szpitalami klinicznymi w Poznaniu, kadra naukowa oraz studenci mają większe możliwości odbywania praktyk oraz poszerzania swojej praktycznej wiedzy.
